Από τότε που ξεκίνησα να γράφω άρθρα για τα ΚΕΠΑ αξιοποιώντας πληροφορίες και καταγγελίες ασθενών, αλλά και γιατρών, είναι σχεδόν καθημερινή η επαφή μου με άτομα που πραγματικά έχουν «καεί» από τον τρόπο λειτουργίας των επιτροπών, αλλά και από τον παραλογισμό που επικρατεί σε αρκετές από αυτές.
ΟΛΟ το σύστημα …. «αξιολόγησης» είναι εκτός τόπου και χρόνου, όπως και εκτός τόπου και χρόνου ήταν ΟΛΟΙ εκείνοι που έβαλαν τις ανθρώπινες παθήσεις, τις ανθρώπινες ζωές μέσα σε «ΛΙΣΤΕΣ», λίστες ΝΤΡΟΠΗΣ.
Για τις αναπηρίες, βγήκε κατάλογος, κάτι σαν «τιμοκατάλογος» με τα ποσοστά που παίρνει κάθε χρόνια πάθηση.
Βγήκε και η λίστα με τις 43 παθήσεις που ΔΕΝ χρειάζονται επανεξέταση, με πολλές ελλείψεις όπως η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας κλπ, και μπήκε η ζωή μας σε ένα «λούκι» άσχημο.
Λυπάμαι πολύ που στην πατρίδα μου, η ανθρωπινή ζωή αντιμετωπίζεται τόσο πρόχειρα, τόσο τσαπατσούλικα, λυπάμαι που ΟΛΟΙ όσοι έχουν ασχοληθεί μέχρι πρόσφατα με την υγεία είδαν τους ασθενείς ΟΧΙ σαν ανθρώπους, αλλά σαν αντικείμενα, γιατί οι «κατάλογοι» και οι «λίστες», αυτό δείχνουν.